طلوع خورشید از درون کعبه‌

نوع مقاله : فقه حج

نویسنده

موضوعات


آسمان جلال و شکوه خاصی داشت. در پهن دشت وسیعش افق و کرانه‌ای به چشم نمی‌خورد و سکوت اسرارآمیزی بر همه جا دامن گسترده بود.
نسیم ملایمی که از قلّه حِرا بر می‌خاست، اندام خود را بر چهره سخت و شکننده ابوقبیس می‌سایید و با رقصِ دل انگیزی به دامنه کوه می‌غلطید و گونه‌های آفتاب زده «کعبه» را نوازش می‌داد.
خانه خدا با جبروت و عظمت خود، درخشش وصف ناپذیری به این سرزمین خشک و سوزان بخشیده بود و همگان در برابر شکوه و عظمت بی‌نظیرش سر تعظیم و تکریم فرود آورده بودند.
در میان سیل مردم از پیر و جوان، که با احترام خاصی، در دوّمین جمعه ماه رجب، در گرداگرد خانه خدا مشغول طواف بودند؛ زنی حامله با چهره‌ای شکسته، به دور کعبه معظّمه بی‌تابانه می‌گردید، با انگشتان لرزانش به سوی کعبه اشاره می‌کرد و در حالی که قطرات اشکَش سیل آسا بر گونه‌هایش سرازیر بود، زیر لب می‌گفت:
«پروردگارا! به تو ایمان آورده‌ام و به آنچه کتاب و پیامبر از سوی تو آمده ایمان دارم.»
«پروردگارا! من به آیین جدّم حضرت ابراهیم خلیل، که بنیانگذار این خانه کهن

ص: 52
است، ایمان دارم.»
«پروردگارا! تو را سوگند می‌دهم به حق بنیانگذار این بیت و به حق این مولودی که در شکم دارم، این زایمان را بر من آسان بگردان!» (1) دیدگان کنجکاو، او را می‌دید و گوش های تیز شده سخنانش را دنبال می‌کرد، حسّ کنجکاویِ همگان تحریک شده بود که ناگهان فریاد تعجّب از همگان بر خاست و به دنبال آن سکوت سنگینی بر همگان حکمفرما شد. آب در گلوها خشکید. حیرت و تعجّب بر چهره‌ها نقش بست. نفس‌ها از سینه‌ها بیرون نمی‌آمد.
کسی جرأت نداشت که مهر سکوت را بشکند و بگوید: لحظه‌ای پیش، دیوار کعبه شکافته شد و زن حامله‌ای به درون کعبه رهنمون شد!
چه کسی باور می‌کرد که سنگ خارا آغوش بگشاید و زن حامله‌ای را در خود جای دهد؟!
زمانی حیرت و تعجب افزون شد که تلاش کلید داران حرم، در گشودنِ قفلِ درِ کعبه به نتیجه نرسید!
لحظه به لحظه بر ازدحام مردم افزوده می‌شد، تا از فرجام این راز آگاه شوند.
پس از سپری شدنِ مدتی نسبتاً طولانی، یکبار دیگر همان سنگ خارا آغوش باز کرد و سیمای درخشان «فاطمه بنت اسد» در حالی که «مولود کعبه» را در آغوش داشت، از درون کعبه طالع گردید.
صدای تکبیر اوج گرفت و در همه جای مکّه طنین انداخت.
غرور و شرف چون هاله‌ای سنگین بر سرِ مولود بال گسترده بود و در سیمایش موجی از خنده در دریای اشک شنا می‌کرد.
حضرت ابوطالب در حالی که برق شعف از دیدگانش بیرون می‌زد، بانگ بر آورد:
«ایُّهَا النَّاسُ! وُلِدَ [اللّیْلَةَ] فِی الْکَعْبَةِ وَلیُّ اللَّه»
«هان ای مردمان! (امشب) ولیّ خدا، در خانه خدا، دیده به جهان گشود.» (2) این حادثه پر شکوه و بی‌نظیر تاریخِ آفرینش، به روز جمعه، سیزدهم ماه رجب، در سی‌امین سال حمله ابرهه به خانه خدا (عام الفیل) اتّفاق افتاد. (3)


1- شیخ صدوق، الامالی، ص 114، همان، معانی الأخبار، ص 62، ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ج 2، ص 173؛ ابن فتّال؛ روضة الواعظین، ص 76؛ علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج 35 ص 8
2- ابن شاذان، الفضائل، ص 56، علامه امینی، الغدیر، ج 7 ص 347
3- شیخ مفید، الارشاد، ص 9؛ دهلوی، ازالة الخفاء، ج 2 ص 251؛ ابن طاووس، اقبال الاعمال، ص 655، شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج 2، ص 7؛ خواندید، حبیب السیر، ج 1، ص 520، سید رضی، خصائص الائمة، ص 39؛ ابن صباغ، الفصول المهمّة، ص 30؛ شیخ کفعمی، المصباح، ص 260؛ ابن شهراشوب، مناقب آل ابی طالب، ج 2، ص 78

ص: 53
طلوع خورشیدِ امامت از افقِ کعبه، یکی از ده‌ها مناقب ویژه مولای متقیان، امیر مؤمنان علیه السلام است که در میان اوّلین و آخرین، احدی در این فضیلت با آن حضرت شریک نیست.
ما در این نوشتار در پی آنیم که با اختصار، اعتراف بزرگان جهان اسلام- از شیعه و سنّی- از محدّثان، مورّخان، نسب شناسان، تراجم نویسان و سخن سرایان را، تا جایی که صفحات محدود مجلّه اجازه دهد، به ترتیب تسلسل زمانی، در ضمن چندین فصل بازگو نماییم:
فصل اوّل:
تصریح و تأکید علمای اهل سنّت
1- ابوعثمان، عمرو بن بحر، مشهور به «جاحظ» صاحب کتاب «البیان و التّبیین»، متوفّای 255 ه. ق. در رساله‌ای که در باره فضایل بنی هاشم نوشته، از ولادت امیر مؤمنان علیه السلام در آن مکان مقدّس سخن گفته است.
متن این رساله را قندوزی در «ینابیع المودّه» درج کرده است (1).
2- پیشتاز مورّخان، علی بن حسین مسعودی، متوفّای 333 ه. ق. در کتاب گرانسنگ «مروج الذّهب» که در طول بیش از یکهزار سال، یکی از استوارترین منابع مورد اعتماد مورّخان است، با صراحت و قاطعیّت اعلام می‌دارد که:
«ولادت آن حضرت در درون کعبه واقع گردید.» (2) و در کتاب دیگرش «اثبات الوصیّه» تأکید می‌کند که:
«هرگز پیش از ایشان و یا بعد از ایشان احدی در درون کعبه به دنیا نیامده است.» (3) 3- مورّخ شهید، ابوزکریّا، یزیدبن محمدبن‌أیاس‌بن قاسم‌ازدی، متوفّای 334 ه. ق.
در کتاب خود «تاریخ موصل» از ولادت آن حضرت در درون کعبه سخن گفته، می‌افزاید:
«به جز امیر مؤمنان علی بن ابی‌طالب علیه السلام، هیچ خلیفه دیگری در کعبه متولّد نشده است.» (4)


1- قندوزی، ینابیع المودّة، ج 1، ص 461
2- مسعودی، مروج الذّهب، چاپ قاهره، ج 2، ص 2
3- همان، اثبات الوصیّة، ص 111
4- ازدی، تاریخ موصل، ص 58

ص: 54
4- محدّث خبیر، محمد بن علی بن اسماعیل شافعی، مشهور به «ابن قفّال» متوفّای 365 ه. ق. می‌نویسد:
«فاطمه بنت اسد به هنگام زایمان وارد کعبه شد و علی علیه السلام را در آنجا به دنیا آورد.
گفته می‌شود به جز علی علیه السلام احدی در آنجا متولّد نشده است.» (1) 5- حافظ، ابوعبداللَّه محمدبن عبداللَّه مشهور به «حاکم نیشابوری» در کتاب بسیار معروفش «مستدرک صحیحین» می‌نویسد:
«به تواتر رسیده است که فاطمه بنت اسد، امیر مؤمنان- کرّم‌اللَّه وجهه- را در خانه کعبه به دنیا آورد.» (2) 6- ابوالحسن، علی بن محمد واسطی شافعی، مشهور به «ابن مغازلی»، متوفّای 483 ه. ق. در کتاب ارزشمند «مناقب علی‌بن أبی طالب» به تفصیل، داستان ولادت امیر مؤمنان علیه السلام در درون کعبه را با سلسله اسناد خود، نقل کرده است. (3) 7- کمال الدّین، ابوسالم، قاضی محمد بن طلحه شافعی، متوفّای 625 ه. ق. در کتاب پر ارج «مطالب السّؤول» می‌نویسد:
«علی بن ابی طالب علیه السلام در درون کعبه معظّمه در بیت الحرام دیده به جهان گشود.» (4) 8- شمس الدّین، ابوالمظفّر، یوسف بن قز اوغلی، مشهور به «سبط ابن جوزی» در کتاب پر ارج «تذکرة الخواص» می‌نویسد:
«در روایت آمده است که فاطمه بنت اسد حامله بود، برگرد خانه طواف می‌کرد، ناگهان درد زایمان گرفت، درِ کعبه به رویش باز شد، فاطمه به اندرون کعبه در آمد و علی]« [را در آنجا به دنیا آورد.» (5) 9- ابوعبداللَّه، محمد بن یوسف بن محمد قرشی، مشهور به «گنجی شافعی»، متوفّای 658 ه. ق. در کتاب گرانسنگ «کفایة الطّالب» می‌نویسد:


1- ابن قفال، فضائل امیر المؤمنین، به نقل احقاق الحق، ج 7، ص 498
2- حاکم، مستدرک الصّحیحین، ج 3، ص 483
3- ابن مغازلی، مناقب علی بن ابی طالب، ص 7
4- ابن طلحه، مطالب السّؤول، ص 11
5- ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص 20

ص: 55
«امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام، در شب جمعه، 13 رجب، سی سال گذشته از عام الفیل، در مکّه معظّمه، در درون کعبه، دیده به جهان گشود. و هرگز مولود دیگری جز او- پیش از او و یا بعد از او- در خانه کعبه زاده نشد. این میلاد فرخنده، فضیلت و کرامتی برای او و فضیلت و شکوهی برای خانه خداست.» (1) 10- مورّخ شهید، هندوشاه بن عبداللَّه نخجوانی، در کتاب ارزشمند «تجارب السّلف» که آن را در باره خلفا و وزرا در سال 724 ه. ق. به رشته تحریر در آورده، می‌نویسد:
«علی علیه السلام در درون کعبه دیده به جهان گشود ... به هنگام تولّد مادرش او را «حیدر» نام نهاد و حیدر به معنای شیر است.» (2) 11- مورّخ گرانمایه، حمداللَّه بن ابی بکر بن احمدبن‌نصر مستوفی، متوفّای 750 ه. ق. در کتاب پر ارج «تاریخ گزیده» می‌نویسد:
«امیر المؤمنین علی علیه السلام، عمّ زاده رسول‌اللَّه صلی الله علیه و آله مادرش فاطمه بنت اسدبن هاشم، ولادتش در درون کعبه ... سنه 30 عام‌الفیل، موافق با 911 اسکندری، 8 سال گذشته از پادشاهی پرویز.» (3) 12- جمال الدّین محمدبن یوسف بن حسن‌بن محمد زرندی حنفی مدنی، متوفّای 750 ه. ق. در کتاب ارزشمند «نظم دُرَرِ السمطین» از احمد حنبل روایت کرده:
«ولادت امیر مؤمنان علیه السلام در درون کعبه اتّفاق افتاد.» (4) 13- حافظ شمس‌الدّین، ابوعبداللَّه محمدبن احمد ذهبی، متوفّای 848 ه. ق. در «تلخیص مستدرک صحیحین» که در ذیل مستدرک حاکم به طبع رسیده، متن عبارت حاکم نیشابوری را نقل کرده، می‌نویسد:
«اخبار به حدّ تواتر رسیده که علی بن ابی طالب در درون کعبه دیده به جهان گشود.» (5) 14- قاضی شهاب‌الدّین دولت آبادی، متوفّای 849 ه. ق. داستان ولادت آن


1- گنجی شافعی، کفایة الطالب، ص 407
2- نخجوانی، تجارب السلف، ص 37
3- مستوفی، تاریخ گزیده، ص 192
4- زرندی، نظم درر السّمطین، ص 80
5- ذهبی، تلخیص مستدرک الصّحیحین، ج 3، ص 483

ص: 56
حضرت را نقل کرده و تصریح نموده که در داخل کعبه واقع شده. (1) 15- نور الدین علی بن محمد بن صبّاغ مالکی، متوفّای 855 ه. ق. در کتاب گرانسنگ «الفصول المهمّه» می‌نویسد:
«علی علیه السلام به روز جمعه، 13 رجب، سی سال گذشته از عام الفیل، 23 سال پیش از هجرت، در مکّه معظّمه، در میان بیت‌اللَّه‌الحرام چشم به جهان گشود ... پیش از آن حضرت، هرگز احدی در بیت‌الحرام متولد نشد. این برتری، ویژه آن حضرت است. که خداوند برای ظاهر ساختن مرتبت و مقام و شکوه حضرتش به ایشان عطا فرموده است.» (2) 16- مورّخ شهید، فخرالدین محمدبن ابی داود، سلیمان بناکتی، متوفای 891 ه. ق.
در کتاب «روضة اولی الألباب» مشهور به «تاریخ بناکتی» می‌نویسد:
«روز آدینه، سیزدهم ماه رجب، سنه ثلاثین از سال فیل، در حرم کعبه به وجود آمد. پیش از او و بعد از او هیچ فرزندی در خانه کعبه به وجود نیامده است.» (3) 17- عبد الرّحمن جامی، متوفّای 898 ه. ق. در کتاب «شواهد النّبوة» ولادت آن حضرت را در درون کعبه روایت کرده است. (4) 18- مورّخ شهید، محمد میرخواند، پسر خاوند شاه، متوفّای 903 ه. ق. در کتاب ارزشمند «روضة الصّفا» می‌نویسد:
«ولادت آن حضرت به روایتی در 13 رجب، سی سال گذشته از واقعه فیل، و به روایتی 28 سال بعد از سال فیل، اتفاق افتاد؛ زیرا مادرش کعبه را طواف می‌کرد، پس مشیّت الهی او را به درون کعبه آورد. زمان زایمانش فرا رسید و در درون کعبه به دنیا آورد. چنین سعادتی از آغاز خلقت تا پایان جهان، برای احدی میسّر نشده است. درستی این روایت در میان تاریخ نویسان و سیره نویسان بدون تردید است. این قضیّه فراتر از آن است که شک و تردیدی در آن راه یابد.»
شد او دُرّ و بیت‌الحرامش صدف کسی را میسّر نشد این شرف (5)


1- دولت آبادی، هدایة السّعداء- مخطوط- ص 117
2- ابن صبّاغ، الفصول المهمّة، ص 14
3- بناکتی، تاریخ بناکتی، ص 98
4- جامی، شواهد النبوة، ص 198
5- میر خواند، روضة الصّفا، جلد دوم.

ص: 57
19- سید نور الدّین، علی بن عبداللَّه سمهودی شافعی، صاحب کتاب ارزشمند «وفاء الوفا بأخبار دار المصطفی»، متوفّای 911 ه. ق. در کتاب «جواهر العقدین» ولادت آن حضرت را در درون کعبه، به نقل از ابن صبّاغ مالکی آورده است. (1) 20- نسب شناس مشهور، تاج الدّین محمدبن حمزة بن زهره رفاعی، نقیب حلب، متوفّای 921 ه. ق. در کتاب ارزشمند «غایة الاختصار، فی اخبار البیوتات العلویّه المحفوظة من الغبار» می‌نویسد:
«ولادت آن حضرت در درون کعبه واقع شد.» (2) 21- میرزا محمد بن رستم، معتمد خان حارثی بدخشی، متوفّای 922 ه. ق. در کتاب «نزل الأبرار» می‌نویسد:
«علی- کرّم‌اللَّه وجهه- روز جمعه 13 رجب، سی سال گذشته از عام‌الفیل، در مکّه معظمه، در بیت‌اللَّه‌الحرام متولد شد، و این فضیلتی است که خداوند آن حضرت را به این فضیلت اختصاص داده است. (3) 22- مورّخ شهید، غیاث الدّین، همام‌الدّین حسینی، مشهور به «خواند میر» متوفّای 942 ه. ق. در کتاب گرانسنگ «حبیب السّیر» می‌نویسد:
«تولد آن مولودِ عاقبت محمود، در نفس کعبه روی نمود؛ زیرا که حسب اقتضای قضا، بلکه به مشیّت ایزد تعالی، نزدیک به وضع حمل، والده ماجده‌اش در طواف بیت‌اللَّه بود. و این سعادت به روایتی از اول آفرینش تا غایت، هیچ آفریده را میسّر نگردید. و صیت و صحت آن نزد مورّخان فضیلت پرور، از شایبه شبهه و دغدغه مظنّه در گذشته.» (4) 23- علامه، علی بن مصطفی سکتواری بسنوی حنفی، مشهور به «شیخ علی دده» متوفّای 1007 ه. ق. در کتاب «محاضرة الأوائل و مسامرة الأواخر» که در سال 998 ه. ق.
تألیف آن پرداخته می‌نویسد:
«اول کسی که در اسلام، در اوان کودکی شیر نامیده شد، مولای ما علی‌بن ابی‌طالب است. هنگامی که مادرش او را در داخل کعبه به دنیا آورد، به نام


1- سمهودی، جواهر العقدین، به نقل ولید الکعبه، ص 114
2- رفاعی، غایة الاختصار، ص 97
3- بدخشی، نزل الابرار، ص 64
4- خواند میر، جبیب السّیر، ج 1، ص 520

ص: 58
پدرش (اسد) او را «حیدر» نام نهاد.» (1) 24- علامه، ملّا علی قاری، متوفّای 1014 ه. ق. در «شرح شفا» می‌نویسد:
«حاکم در مستدرک روایت کرده که علی‌بن ابی طالب- کرّم‌اللَّه وجهه- در داخل کعبه دیده به جهان گشود.» (2) 25- مورّخ مشهور، محمدبن احمد توقیعی حنفی، مشهور به «نشانچی زاده» متوفّای 1013 ه. ق. در کتاب «مرآت الکاینات» می‌نویسد:
«پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله سی سال داشت که آن حضرت به دنیا آمد و مادرش فاطمه خانه خدا را زیارت می‌کرد، او را در بیت خدا به دنیا آورد.» (3) 26- علی‌بن برهان الدّین حلبی شافعی، متوفّای 1044 ه. ق. در کتاب «انسان العیون» معروف به «سیره حلبیّه» می‌نویسد:
«امیر مؤمنان در درون کعبه تولد یافت، و درآن هنگام سی سال از سنّ پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله می‌گذشت.» (4) 27- احمد بن فضل‌بن محمد مکّی شافعی، مشهور به «باکثیر حضرمی» متوفّای 1047 ه. ق. در کتاب «وسیلة المآل بذکر فصل الآل» می‌نویسد:
«علی علیه السلام به روز جمعه، 13 رجب، 30 عام‌الفیل، 23 سال پیش از هجرت، در کعبه معظّمه دیده به جهان گشود. او نخستین کسی است که در کعبه متولّد شد و هرگز پیش از او و بعد از او، احدی در آنجا متولد نشده است.» (5) 28- عبدالحق بن سیف‌الدّین دهلوی، متوفّای 1052 ه. ق. در کتاب «مدارج النبوه» تصریح می‌کند که ولادت آن حضرت در درون کعبه واقع شد. (6) 29- محمد دارا شکوه، حنفی قادری، فرزند شاه جهان، متوفّای 1069 ه. ق. در کتاب «سکینة الأولیاء» می‌نویسد:
«ولادت ایشان در خانه کعبه بوده و به هنگام بعثت رسول گرامی صلی الله علیه و آله 11 ساله بودند و به سنّ 35 یا 36 سالگی بر مسند خلافت نشستند.» (7)


1- شیخ علی دده، محاضرة الاوایل، ص 79
2- ملا علی قاری، شرح شفا، ج 1، ص 151
3- نشانچی زاده، مرآت الکاینات، ج 1، ص 382
4- حلبی، سیرة حلبیّه، ج 3، ص 367
5- باکثیر حضرمی، وسیلة المآل، ص 145،- مخطوط-
6- دهلوی، مدارج النبوة، ج 2، ص 531
7- دارا شکوه، سفینة الاولیاء، به نقل علی و الکعبه، ص 87

ص: 59
30- علامه محمدبن اسماعیل‌بن صلاح الأمیر کحلانی صنعانی، متوفّای بعد از 1147 ه. ق. «الرّوضة النّدیّة» در شرح قصیده علویّه، می‌نویسد:
«آن حضرت در درون کعبه دیده به جهان گشود.» (1) 31- علامه، محمّد صالح‌بن عبداللَّه کشفی ترمذی اکبر آبادی، متوفّای 1160 ه. ق.
در کتاب گرانقدر «مناقب مرتضوی» ولادت امیر مؤمنان علیه السلام را در درون کعبه به تفصیل شرح می‌دهد، سپس می‌افزاید:
«هرگز احدی پیش از امیر مؤمنان و یا بعد از آن حضرت به شرف تولّد در خانه خدا نایل نشد.» (2) 32- شاه ولیّ‌اللَّه احمدبن عبد الرّحیم دهلوی، متوفّای 1176 ه. ق. در کتاب «ازالة الخفاء» می‌نویسد:
«بی‌گمان روایات متواتر است در اینکه فاطمه بنت اسد، امیرالمؤمنین علی‌بن ابی طالب را در درون کعبه به دنیا آورد. بدون تردید او در روز جمعه، 13 رجب، سی سال بعد از عام‌الفیل در خانه کعبه به دنیا آمده است و هرگز کسی پیش از او یا بعد از او در خانه کعبه زاده نشده است.» (3) 33- مولوی محمد مبین لکهنوی، متوفّای 1225 ه. ق. در کتاب «وسیلة النّجاة» می‌نویسد:
«ولادت آن معدن کرامت، روز جمعه، سیزدهم رجب، 28 ویا 30 سال بعد از عام الفیل، در مکه واقع شد. به جز او کسی در جوف کعبه پیدا نگشت. خدای تعالی او را به این فضیلت مخصوص گردانید و کعبه را به این شرف مشرّف نمود.» (4) 34- محمد شریف خان شروانی، متوفّای بعد از 1228 ه. ق. در کتاب «چوتهی کتاب» که آن را به زبان اردو تألیف کرده، به ولادت آن حضرت در درون کعبه و شکافته شدن دیوار کعبه و شنیدن صدای هاتف غیبی تصریح کرده است. (5) 35- علامه، محمد علی‌بن محمد فاضل، متوفّای بعد از 1281 ه. ق. در کتاب


1- صنعانی، الرّوضة الندیّة، ص 5
2- کشفی، مناقب مرتضوی، ص 87
3- دهلوی، ازالة الخفاء، ج 2، ص 251
4- محمد مبین، وسیلة النجاة، ص 60
5- شروانی، چوتهی کتاب: ص 123

ص: 60
«معدن الصّلحاء» می‌نویسد:
«پیش از حضرت علی و بعد از آن حضرت، هرگز احدی این شرف را پیدا نکرده، که او در خانه کعبه متولد شده است.» (1) 36- علامه حسن‌بن امان‌اللَّه مولوی عظیم آبادی هندی، متوفای بعد از 1300 ه. ق.
در کتاب «تجهیز الجیش» که به زبان اردو نوشته، داستان ولادت امیر مؤمنان علیه السلام را طبق روایت «بشائر المصطفی» از یزیدبن قعنب نقل کرده است. (2) 37- صدر الدین احمد بردوانی، متوفّای 1302 ه. ق. در کتاب «روائح المصطفی» می‌نویسد:
«ولادت امیر مؤمنان علیه السلام در درون کعبه، به سال 30 عام‌الفیل به روز جمعه 13 رجب واقع گردید.» (3) 38- مولوی صدیق بن حسن حنفی صوفی، متوفّای 1307 ه. ق. در کتاب «تکریم المؤمنین بتقویم مناقب الخلفاء الرّاشدین» که به زبان اردو نوشته، می‌نویسد:
«مولای ما علی‌بن ابی طالب علیه السلام پسر عموی پیامبر صلی الله علیه و آله شمشیر برّان خداوند، مظهر عجایب و غرایب، اسداللَّه غالب، در مکه معظّمه، در درون کعبه، به روز جمعه 13 محرّم یا رجب، به سال 30 واقعه فیل، از فاطمه بنت است متولّد شد.» (4) 39- علامه سید مؤمن شبلنجی، متوفّای بعد از 1308 ه. ق. در کتاب گرانسنگ «نوار الأبصار» می‌نویسد:
«علی علیه السلام در مکه، در درون کعبه به دنیا آمد ... قبل و یا بعد از آن حضرت، احدی در جوف کعبه متولد نشده است.» (5) 40- علامه سید خیرالدین ابوالبرکات نعمان افندی، معروف به آلوسی بغدادی، متوفّای 1317 ه. ق. در کتاب «غایة المواعظ» عین روایت مناقب ابن مغازلی را نقل کرده، به ولادت امیر مؤمنان علیه السلام در درون کعبه تصریح نموده است. (6) این بود چهل نمونه از منابع مورد اعتماد و استناد علمای اهل سنّت، از محدّثان،


1- فاضل، معدون الصلحاء، ص 26
2- عظیم آبادی، تجهیز العیش، ص 110
3- بر دوانی، روائح المصطفی، ص 10
4- صوفی، تکریم المؤمنین، ص 99
5- شبلنجی، نور الأبصار، ص 76
6- آلوسی، غایة المواعظ، ج 2، ص 89

ص: 61
مورّخان، سیره نویسان، تراجم نویسان، نسب شناسان و دیگر پژوهشگران، که تا یک قرن پیش، در آثار گرانقدر خود به ولادت مولای متقیان امیر مؤمنان علیه السلام در درون کعبه تصریح و تأکید نموده‌اند و اگر بخواهیم به دیگر آثار موجود در این رابطه، به ویژه در قرن اخیر اشاره کنیم، به درازا خواهد کشید و صفحات محدود فصلنامه چنین اجازه‌ای را به ما نمی‌دهد.
فصل دوّم
تصریح و تأکید علمای شیعه
1- ابوجعفر محمد بن علی‌بن حسین‌بن موسی‌بن بابویه قمی، مشهور به «شیخ صدوق» متوفّای 381 ه. ق. داستان ولادت امیر مؤمنان علیه السلام را با سلسله اسناد خود به تفصیل از یزید بن قعنب روایت کرده که در فرازی از آن می‌نویسد:
«من با عباس بن عبدالمطلب و گروهی از تیره عبد العزّی در برابر بیت‌اللَّه‌الحرام نشسته بودیم، که ناگهان فاطمه بنت است، مادر امیر مؤمنان علیه السلام، که در ماه نهم حاملگی بود و درد زایمانش گرفته بود، وارد شد و گفت: پروردگارا! من به تو ایمان دارم و به گفتار جدّم ابراهیم خلیل علیه السلام که بنیانگذار این خانه کهن بود، باور دارم. تو را سوگند می‌دهم به حق بنیانگذار این بیت و به حق مولودی که در شکم دارم، که این زایمان را بر من آسان نمایی. پس مشاهده کردیم که دیوار کعبه از ناحیه پشت شکافته شد، فاطمه به درون کعبه رفت و دیوار کعبه متصل شد.
هر چه تلاش کردیم که قفل کعبه را باز کنیم، ممکن نشد، پس متوجّه شدیم که این امری است الهی.
روز چهارم در حالی که امیر مؤمنان علیه السلام را روی دست گرفته بود، از کعبه بیرون آمد.»
آنگاه مشروح گزارش ولادت را از زبان فاطمه بنت است نقل می‌کند. (1)


1- شیخ صدوق، الامالی، ص 114؛ به معانی الأخبار، ص 62

ص: 62
2- محمد بن حسین‌بن موسی، مشهور به «سید رضی» گرد آورنده «نهج البلاغه» متوفّای 406 ه. ق. در کتاب پر ارج، «خصائص الأئمّه» می‌نویسد:
«امیر مؤمنان در 13 رجب، سی سال بعد از عام‌الفیل، در بیت‌اللَّه‌الحرام دیده به جهان گشود ... ما جز او کسی را نمی‌شناسیم که در درون کعبه دیده به جهان گشوده باشد.» (1) 3- شخصیّت برجسته جهان تشیّع، ابوعبداللَّه محمدبن محمدبن نعمان، مشهور به «شیخ مفید» متوفّای 413 ه. ق. در کتاب گرانسنگ «ارشاد» می‌نویسد:
«امیر مؤمنان علیه السلام در روز جمعه، 13 رجب، سال 30 بعد از عام‌الفیل، در درون بیت اللَّه‌الحرام متولّد شد. هرگز پیش از او و یا بعد از او، مولود دیگری در درون کعبه متولّد نشده است. و این کرامت بزرگی است که از سوی پروردگار متعال به آن حضرت عطا شده است.» (2) شیخ مفید در کتاب «مقنعه» نیز این حقیقت را بازگو نموده (3) و همچنین در کتاب «مسارّ الشّیعه» آن را از مسلمّات تاریخ بر شمرده و آن روز را روز شادی اهل ایمان معرّفی کرده است. (4) 4- دانشمند جلیل‌القدر جهان تشیع، سیّد مرتضی علم‌الهدی، متوفّای 436 ه. ق. در شرح قصیده مذهّبه سیّد حمیری می‌نویسد:
«روایت شده که فاطمه بنت اسد، آن حضرت را در درون کعبه به دنیا آورد. در این فضیلت او را هماوردی نیست.» (5) 5- نسّابه معروف، نجم الدّین ابوالحسن، علی بن ابی الغنائم مشهور به «ابن صوفی» متوفّای بعد از 443 ه. ق. در کتاب گرانسنگ «المجدی» می‌نویسد:
«فاطمه بنت اسد. امیر مؤمنان علیه السلام را در درون کعبه به دنیا آورد. هرگز پیش از او یا بعد از او، کسی در آنجا تولّد نیافته است.» (6) 6- علامه بزرگوار، ابوالفتح محمدبن علی‌بن عثمان کراجکی، فقیه، محدّث و


1- شریف رضی، خصائص الائمّه، ص 39
2- شیخ مفید، الارشاد، ص 9
3- همان، المقنعه، ص 461
4- همان، مسارّ الشّیعه، ص 72
5- علم الهدی، شرح قصیده مذهّبه، ص 51
6- ابن صوفی، المجدی، ص 11

ص: 63
متکلّم، از شاگردان شیخ مفید، متوفّای 449 ه. ق. در کتاب ارزشمند «کنز الفوائد» می‌نویسد:
«فاطمه بنت اسد، طبق عادت همیشگی، به اندرون کعبه در آمد، اتّفاق افتاد که درد زایمان گرفت و حضرت علی علیه السلام را در درون کعبه به دنیا آورد.» (1) 7- مقدم علمای شیعه، پیشوای طایفه امامیه، ابوجعفر محمدبن حسن، معروف به «شیخ طوسی» متوفّای 460 ه. ق. در کتاب پر ارج «تهذیب» که سوّمین کتاب از کتب اربعه (2) می‌باشد، می‌فرماید:
«امیر مؤمنان، در مکّه معظّمه، در درون کعبه، در شب جمعه 13 رجب، سی سال گذشته از عام‌الفیل دیده به جهان گشود.» (3) شیخ طوسی در کتاب «مصباح» نیز این حقیقت را بیان کرده است. (4) 8- پیشتاز مفسّران، امین‌الاسلام، فضل‌بن حسن‌بن فضل طبرسی، صاحب تفسیر بی‌نظیر «مجمع البیان» متوفّای 548 ه. ق. در کتاب گرانسنگ «إعلام الوری بأعلام الهدی» پس از بیان تاریخ ولادت و اینکه در درون کعبه انجام یافته، می‌نویسد:
«هرگز در داخل کعبه، جز او مولودی قبلًا و یا بعداً متولّد نشد. و این فضیلتِ ویژه‌ای است که خداوند با او عطا فرمود و قدر و منزلتش را شکوهمند و والا نمود.» (5) علامه طبرسی این حقیقت را در کتاب «تاج الموالید» نیز آورده است. (6) 9- متتبّع بی‌نظیر، رشیدالدین، محمدبن علی‌بن شهراشوب سروی، متوفّای 588 ه. ق. در کتاب گرانسنگ «مناقب آل ابی طالب» می‌نویسد:
«مولود پاک از تبار پاکان، در پاکترین مکان ها دیده به جهان گشود. کجا برای غیر او چنین شرافت و کرامتی یافت می‌شود؟! شریف ترین نقاط دنیا حرم مطهّر در مکه معظمه است. شریف ترین نقطه حرم، مسجد الحرام است. شریف ترین نقطه مسجدالحرام کعبه است. هرگز مولود دیگری در خانه خدا متولد نشده است. کسی که در چنین مکان مقدسی دیده به جهان گشوده، برترین شرافت ها و


1- کراجکی، کنز الفوائد، ص 116
2- کافی، تهذیب، استبصار و من لا یحضره الفقیه را «کتب اربعه» می‌نامند.
3- شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج 6، ص 19
4- همان، مصباح المتهجّد، ص 560
5- طبرسی، اعلام الوری، ص 93
6- همان، تاج الموالید، ص 88

ص: 64
کرامت ها را دارد.
به خصوص که در روز جمعه متولد شد، که سیّد الأیّام است و در ماه رجب که ماه حرام است. هرگز مولودی در این شرافت و کرامت شریک مولای متقیان نیست.» (1) 10- دانشمند جلیل‌القدر، شمس‌الدین، یحیی‌بن حسن‌بن حسین اسدی حلّی، معروف به «ابن بطریق» متوفّای 600 ه. ق. در کتاب «العمده» با قاطعیّت تمام، ولادت آن امام همام را در روز جمعه، 13 رجب، به سال 30 از عا الفیل، در درون کعبه بیان کرده، می‌فرماید:
«جز او هرگز احدی در درون کعبه متولّد نشده است.» (2) 11- سید رضی‌الدّین، ابن طاووس، متوفّای 664 ه. ق. در کتاب پر ارج «اقبال الأعمال» می‌نویسد:
«در روایت آمده است که مولای ما علی‌بن ابی‌طالب علیه السلام به روز جمعه، 13 رجب، 12 سال پیش از بعثت، در میان کعبه دیده به جهان گشود.» (3) 12- وزیر فرزانه، بهاء الدین علی بن عیسی اربلی، متوفّای 692 ه. ق. در کتاب پر ارج «کشف الغمه» پس از بیان تاریخ ولادت آن حضرت می‌نویسد:
«هرگز مولود دیگری، پیش از او یا بعد از او در درون کعبه متولد نشد. و این امتیاز ویژه آن حضرت، از سوی پروردگار متعال است، که برای اظهار منزلت رفیع و مقام والای اوست.» (4) 13- علامه گرانقدر، عمادالدّین محمدبن علی‌بن حمزه طوسی، مشهور به «ابن حمزه» از علمای برجسته قرن ششم، در کتاب پر ارج «ثاقب‌المناقب» که به سال 560 ه. ق. آن را تألیف کرده، (5) روایت یزیدبن قعنب را مطابق نقل علل‌الشرایع، معانی‌الأخبار، امالی صدوق، بشارة المصطفی، کشف الیقین و روضة الواعظین نقل کرده است.


1- ابن شهراشوب، مناقب، ج 2، ص 175
2- ابن بطریق، العمدة، ص 12
3- ابن طاووس، اقبال، ص 655
4- اربلی، کشف الغمّة، ج 1، ص 59
5- تهرانی، ثقات العیون، ص 273

ص: 65
در این روایت به شکافته شدن دیوار، اقامت سه روزه فاطمه بنت اسد و مباهات وی به این سعادت بزرگ، و ولادت امیر مؤمنان علیه السلام در درون کعبه تصریح شده است. (1)14- سدید الدّین، ابوالفضل، شاذان بن جبرئیل قمی، از علمای برجسته قرن ششم، «ازاحة العلّه» که در سال 558 ه. ق. از تألیف آن پرداخته، (2) در کتاب ارزشمند «الفضائل» روایت ولادت آن حضرت را از طریق جابربن عبداللَّه انصاری، از رسول اکرم صلی الله علیه و آله نقل کرده، در پایان، سخنان حضرت ابوطالب علیه السلام را نقل کرده، که در کوچه‌های مکّه فریاد می‌زد:
«هان ای مردمان! امشب حجّت خدا، در درون خانه خدا متولد شد.
امشب ولی خدا، در حرم خدا، و در درون کعبه دیده به جهان گشود.» (3) وی همچنین داستان بسیار جالبی را در همین رابطه در کتاب «روضه» نقل کرده است. (4) از میان صدها منبع مورد اعتماد و استناد از شخصیت های برجسته جهان تشیّع، فقط به 14 نمونه، به تعداد چهارده نور پاک بسنده نمودیم، که صفحات محدود مجلّه بیش از این به ما اجازه اطاله نمی‌دهد.
فصل سوّم
تصریح مورّخان مسیحی
امیر مؤمنان علیه السلام مرز عقیده را درهم شکست و از پیروان همه ادیان و مذاهب، دل های مستعدّی را به سوی خود جذب کرد و آنها را عاشق شیدای خود ساخت. تعداد شیفتگان و دلباختگان آن حضرت در میان مسیحیان بیش از دیگر اقوام است.
ده ها مورّخ مسیحی کتاب های مفصل و مستقلی به صورت نظم و نثر درباره شخصیت والای آن حضرت به رشته تحریر در آورده، به ولادت آن حضرت در درون کعبه تصریح کرده‌اند، که چند نمونه از آنها را می‌آوریم:
1- جرج سجعان جرداق، دانشمند برجسته معاصر، در کتاب کم نظیر «الامام علی


1- ابن حمزه، الثّقاب فی المناقب، ص 197
2- تهرانی، الذّریعة، ج 1، ص 527، و ج 21، ص 104
3- ابن شاذان، الفضائل، ص 56
4- همان، الرّوضه، ص 143

ص: 66
صوت العدالة الانسانیّة» به ولادت آن حضرت در درون کعبه تصریح کرده است. (1) 2- روکس‌بن زائد عزیزی، نویسنده معاصر مسیحی، در کتاب پر ارج، «الامام علی اسد الاسلام و قدّیسه» در این رابطه می‌نویسد:
«ولادت امام علی به روز جمعه، 13 رجب الحرام، 30 سال بعد از عام‌الفیل، در مکه معظّمه، در داخل بیت‌اللَّه‌الحرم واقع شد.» (2) 3- دکتر دونالدسن دوایت، خاور شناس معروف معاصر، در کتاب ارزشمند «عقیدة الشّیعه» می‌نویسد:
«امیر بر حقّ مؤمنان، علی علیه السلام، که می‌بایست بعد از رسول گرامی، او را به خلافت نصب کنند تا پس از رسول اکرم صلی الله علیه و آله اوامر الهی را برای مردمان بهتر از همه تفسیر کند، بامداد روز جمعه، در درون کعبه دیده به جهان گشود. او 30 سال از پیامبر کوچکتر بود و مدّت 63 سال عمر کرد.» (3) 4- بولس سلامه، شاعر زبر دست مسیحی، در ضمن اشعار تاریخی و حماسی خود که درباره «عید غدیر» سروده، ولادت آن حضرت در درون کعبه را چنین ترسیم می‌کند:
حرَّةٌ لَزَّها الْمُخاضُ فَلاذَتْ بِسِتارِ الْبَیْتِ الْعَتیقِ الْوَطیدِ
«شیر زنی از درد زه به ناگزیر، به سراپرده کعبه عتیق و استوار پناهنده شد.»
وَ تَدانَتْ مِنَ الْحَطیمِ وَ قَرّبَتْ وَ تَدَلَّتْ تَدَلِّی الْعُنْقوُدِ
«فاطمه به حطیم کعبه نزدیک شد و همانند خوشه انگور به استار کعبه آویخت.»
بَسَمَ الْمَسْجِدُ الْحَرامُ حُبُوراً وَ تَنَادَتْ حِجارَةٌ لِلنَّشیدِ
«مسجد الحرام از شادی تبسّم کرد و بانگ سرود حجرالأسود به فلک رسید.»
کانَ فَجْرانِ ذلِکَ الْیَوْمُ فَجْرٌ لِنَهارٍ و آخَرُ لِلْوَلیدِ
«آن روز دو صبح دم یکجا دمید، یکی طلوع فجر بود و دیگری فروغ مولود.»
یَهْرَمُ الدَّهْرُ وَ هُوَ کَالصُّبْحِ باقٍ کُلَّ یَوْمٍ یَأتی بِفَجْرٍ جَدیدٍ
«زمانه پیر می‌شود ولی او همانند صبح دم پایدار می‌ماند، و هر روز با درخشش تازه‌ای طالع می‌گردد.» (4)


1- جرج جرداق، صوت العدالة الانسانیّة، ج 1، ص 32
2- روکس، اسد الاسلام و قدّیسه، ص 25
3- دونالدسن، عقیدة الشّیعة، ص 34
4- بولس سلامة، عید الغدیر، ص 56

ص: 67
فصل چهارم
تصریح شاعران عرب زبان
1- شاعر پر شور قرن دوّم، سیّد حمیری، متوفّای 179 ه. ق. در ضمن قصیده مفصّلی می‌گوید:
وَلَدَتْهُ فی حَرَمِ الإِلهِ وَ امْنِهِ وَ الْبَیْتِ حَیْثُ فَناءُهُ وَ الْمَسْجَدُ
«مادرش او را در حرم خدا و در خانه امن او به دنیا آورد، که خانه آستانه و سجده گاه اوست.»
بَیْضاءُ طاهِرَةُ الثِّیابِ کَریمَةٌ طابَتْ وَ طابَ وَلیدُها وَ الْمَوْلَدُ
«مادری پاکیزه روی و پاکیزه خوی، مولودی پاکیزه از مادری پاکیزه، در جایگاهی پاکیزه.» (1) 2- شاعر نکته پرداز قرون اوّلیه، محمدبن منصور سرخسی، در ضمن یک قصیده طولانی در این رابطه چنین می‌سراید:
وَلَدَتْهُ مُنْجِبَةً وَ کانَ وِلادُها فی جَوْفِ کَعْبَةَ افْضَلِ الأکْنانِ
«مادر نجیب و برگزیده‌اش او را در درون کعبه به دنیا آورد، که بهترین جایگاه هاست.»
عَبَدَ الإِلهَ مَعَ النَّبِیِّ وَ انَّهُ قَدْ کانَ بَعْدُ یُعَدُّ فِی الصَّبیانِ
«هنگامی که به ظاهر خردسال بود و در شمار کودکان بود، همراه پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله به پرستش پروردگار می‌پرداخت.» (2) 3- ابوطلحه، بن عبیداللَّه، بن ابی عون غسّانی عونی، از شعرای قرن چهارم هجری، در ضمن قصیده غدیریه خود می‌گوید:
هُوَ الَّذی سَمَّتْهُ تِلْکَ الْجَوْهَرَةُ اذْ وَلَدَتْ فِی الْکَعْبَةِ الْمُطَهَّرةِ
«او همان شیر بچه‌ای است که این گوهر تابناک (بنت اسد) هنگامی که او را در درون کعبه مشرّفه بزاد شیر نام نهاد.»
وَ خَرَجَتْ بِهِ فَقالَ الْجَمْهَرَةُ مَنْ ذا؟ فَقالَتْ هُوَ شِبْلی حَیْدَرَةٌ
«چون او را بیرون آورد، همگان پرسیدند: او کیست؟ گفت: او شیرزاد من است، که «حیدر» نام دارد.»
وَلَدْتُهُ مُطَهَّرَةً قُدْسِیّاً
«من او را پاک و پاکیزه و با قداست به دنیا آوردم.» (3) 4- شاعر پر شور و مورّخ پر طنطنه عهد عبّاسیان، ابوحامد عزّالدین، بن هبةاللَّه معتزلی، مشهور به «ابن ابی‌الحدید» صاحب شرح نهج‌البلاغه، متوفّای 656 ه. ق. در ضمن قصیده معروفش می‌گوید:
هُوَ الَّذی کانَ بَیْتُ‌اللَّهِ مَوْلَدَهُ فَطَهَّرَ الْبَیْتَ مِنْ أرْجاسٍ وَ أَوْثانٍ
«او همان شخصیت والا مقامی است که بیت خدا زادگاه او بود، همو بود که خانه خدا را از پلیدی بت ها پاک و پاکیزه ساخت.» (4) فصل پنجم
تصریح و تأکید شاعران پارسی گوی
1- ابوالمجد، مجدود بن آدم، مشهور به «سنائی» شاعر بلند آوازه قرن ششم می‌گوید:
در کعبه «قُلْ تَعالَوْا» از مام که زاد از بازوی باب حطّه خیبر که گشاد
در مرحله علی نه چونست نه چند در خانه حق زاده به جانش سوگند
بی فرزندی که خانه زادی دارد شک نیست که باشدش به جای فرزند (5)
2- عارف و شاعر نامی، «مولانا جلال الدّین رومی»، متوفّای 672 ه. ق. در قصیده معروفش می‌گوید:


1- عونی، دیوان؛ الغدیر، ج 4، ص 135
2- انصاری، خط سیرما، ص 55
3- عونی، دیوان؛ الغدیر، ج 4، ص 135
4- انصاری، خط سیرما، ص 55
5- خزائن الشهدا، ج 1، ص 9.

ص: 69
ای شحنه دشت نجف، از تو نجف دیده شرف تو دُرّی و کعبه صدف، مستان سلامت می‌کنند
3- شاعر معروف «شاه بوعلی قلندر» متوفّای 724 ه. ق. می‌گوید:
برج امامت را شرف، فخر رسولان سلف ذاتت گهر، کعبه صدف، این آبرو حاصل کرا؟!
حیدر تویی، صفدر تویی، علم نبی را در تویی سرور تویی، رهبر تویی، ای معجز آل عبا (1)
4- خواجه نظام‌الدّین اولیاء دهلوی، متوفای 725 ه. ق. می‌گوید:
اگر خواهی که در محشر شفیعت مصطفی باشد قسیم جنّت و دوزخ، علی مشکل گشا باشد
امامت را کسی شاید که شاه اولیا باشد به زهد و عصمت و دانش مثال انبیا باشد
امام دین کسی باشد که در وقت ولادت، او بود در کعبه و کعبه ز کعبش با صفا باشد (2)
5- ابوالعطا، کمال‌الدّین محمودبن علی‌بن محمود، معروف به «خواجوی کرمانی» متوفّای 753 ه. ق. در ضمن قصیده غرّایی گوید:
چو کعبه مولد او گشت، از آن سبب شب و روز کنند خلق جهان سجده در برابر او (3)
6- شاعر نامی، عبد الرّحمان جامی، متوفّای 898 ه. ق. می‌گوید:
به سوی کعبه رود شیخ و من به سوی نجف به حق کعبه که آنجا مراست حق به طرف
تفاوتی که میان من است و او، این است که من به سوی گهر رفتم، او به سوی صدف (4)


1- قلندر، صراط مستقیم، ج 1، ص 89.
2- روزنامه جنگ، کراچی، 26 اکتبر، 1961 م.
3- خواجوی کرمانی، دیوان.
4- جامی، دیوان.

ص: 70
7- شاعر برجسته فارس، اهلی شیرازی، متوفّای 942 ه. ق. در ضمن قصیده طولانی خود، چنین سروده است:
کعبه زان شد سجده گاه انبیا و اولیا کامد آنجا در وجود آن کعبه اهل دین
شهر علم مصطفی جوی از «عَلِیٌّ بابُها» از در علم آ، و شهرستان علم‌اللَّه ببین (1)
8- شاعر مقتدر و مخلص اهل بیت، محتشم کاشانی، متوفّای 996 ه. ق. در این رابطه می‌گوید:
پس از رسول بهْ از وی گلی نداد برون قدیم گلبن گلبار بوستان قدم
در آمدن به جهان پای عرش سای نهاد ز بطن شمسه برج شرف به فرش حرم
قدم نهاد برون هم به مسجد از دنیا ز فتنه زائی افعال زاده ملجم (2)
9- فیلسوف بزرگ، سید محمد باقر استر آبادی، مشهور به «میر داماد» متوفّای 1041 ه. ق. در یک تعبیر کوتاه ولی پر معنا می‌گوید:
اسداللَّه در وجود آمد در پس پرده هر چه بود آمد (3)
10- فقید ادب و فرهنگ، مقدم شعرای زمان، استاد سید محمد حسین شهریار، متوفّای 1409 ه. ق. در میلادیه‌اش گوید:
اگر یهود و نصاری عُزَیر و عیسی را خدای زاده بخوانند، این عظیم خطاست
خدای زاده نخواندیم ما مسلمانان ولید کعبه علی را، که خانه زادِ خداست (4)
فصل ششم
کتابنامه ولادت مولا در درون کعبه
بررسی همه آثار مورد اعتماد و استناد، درباره ولادت مولای متقیان در درون کعبه، برای هیچ‌کس میسّرنیست، از این روبه همین‌مقدار بسنده‌می‌کنیم وبه‌معرفی‌اجمالی کتاب‌هایی


1- اهلی، دیوان، ص 453.
2- محتشم، دیوان، ص 145.
3- دوانی، مکتب اسلام، سال 27، شماره 1، ص 31.
4- شهریار، دیوان، جلد سوم،- مخطوط-.

ص: 71
که در طول قرون واعصار، مستقلًا در این موضوع به رشته تحریر در آمده، می‌پردازیم:
1- مولد امیرالمؤمنین علیه السلام
تألیف: مورّخ بزرگ شیعه در قرن دوم هجری، لوط بن یحیی‌بن سعید، معروف به «ابومخنف» متوفّای 157 ه. ق.
این کتاب در 222 صفحه در نجف اشرف به طبع رسیده است. (1) 2- مولد امیرالمؤمنین علیه السلام
تألیف: وهب‌بن وهب‌بن عبداللَّه بن زمعه، معروف به «قاضی ابوالبختری» متوفّای 200 ه. ق.
نجاشی از این کتاب یاد کرده (2) و خطیب بغدادی آن را توسّط «رجاء بن سهل صنعانی» روایت کرده است. (3) 3- مولد امیر المؤمنین علیه السلام
تألیف: پیشوای محدّثان «شیخ صدوق» متوفّای 381 ه. ق. این کتاب تا قرن هفتم محفوظ بود. سید بن طاوس، متوفّای 664 ه. ق. حدیثی را از آن نقل کرده، می‌نویسد:
«من این حدیث را در کتاب «مولد مولانا علی بالبیت» تألیف ابوجعفر محمدبن بابویه دیدم و از آن کتاب روایت می‌کنم. (4) 4- مولد علی علیه السلام
تألیف: ابوالعلاء، محمدبن سهل همدانی، متوفّای 569 ه. ق. قطعات بازمانده از آن، بازسازی شده و زیر چاپ است.
5- مولد علی علیه السلام
تألیف: شاذان جبرئیل قمی، از اعلام قرن ششم هجری. قسمت های بر جای مانده، باز سازی شده زیر چاپ است.
6- حدیث مولد الامام علی‌بن ابی‌طالب علیه السلام
تألیف: ابوالحسن، احمدبن عبداللَّه بکری، متوفّای 952 ه. ق. نسخه خطی این کتاب، در کتابخانه الهیّات مشهد، در ضمن مجموعه‌ای به شماره 1045 موجود است.
7- مولد امیرالمؤمنین علی‌بن ابی‌طالب علیه السلام
تألیف: شیخ محمد ابوعزیز خطّی، از علمای برجسته بحرین، در قرن دوازدهم


1- امینی، معجم المطبوعات النجفیه، ص 355
2- نجاشی، رجال، ص 430
3- خطیب، تاریخ بغداد، ج 7، ص 419
4- ابن طاووس، الیقین، ص 191

ص: 72
هجری قمری.
این کتاب در سال 1372 ه. ق. در 222 صفحه رقعی در نجف اشرف به طبع رسیده است.
علامه تهرانی بر انتساب این کتاب به ابوعزیز خطّی صحّه گذاشته (1) جز این که این کتاب دقیقاً همان کتاب منسوب به ابومخنف است. احتمالًا خطی، کتاب مخنف را استنساخ‌کرده، بعدها فرزندان و شاگردانش تصوّر کرده‌اند که از تألیفات خودش می‌باشد.
8- مولد امیرالمؤمنین علیه السلام
تألیف یکی از معاصرین، که از منابع علامه اردوبادی می‌باشد. (2) 9- مولود کعبه
تألیف: علامه سید علینقی نقوی لکهنوی، متوفّای 1408 ه. ق. به زبان اردو، چاپ 1351 ه. ق. هند.
10- فی مولد امیرالمؤمنین علیه السلام
تألیف: شیخ محمد مهدی خالصی، چاپ 1369 ه. ق. بغداد.
11- کشف الیقین فی ولادة امیرالمؤمنین فی‌الکعبه
تألیف: سید حسین ارومیّه‌ای، مشهور به «عرب باغی» متوفّای 1369 ه. ق.
12- فی مولد الامام علی‌بن ابی‌طالب علیه السلام
تألیف: گروهی از نویسندگان، چون: مهدی حائری، جعفر حائری و محمد حسین اعلمی، چاپ 1376 ه. ق. کربلا.
13- مولد الامام امیرالمؤمنین علیه السلام
تألیف: گروهی از نویسندگان، چاپ 1378 ه. ق. نجف اشرف.
14- علی ولید الکعبه
تألیف: علامه گرانقدر، مرحوم حاج میرزا محمد علی اردوبادی، متوفّای 1380 ه. ق. شامل گفتار 152 تن از دانشمندان شیعه و سنّی، به نظم و نثر. چاپ 1380 ه. ق. نجف اشرف.
15- علی الامام الخالد
تألیف: گروهی از نویسندگان شیعه، سنّی و مسیحی، که در همایش میلاد آن


1- تهرانی، الذریعة، ج 3، ص 274
2- اردوبادی، علی ولید الکعبه، ص 29

ص: 73
حضرت شرکت کرده بودند. چاپ 1382 ه. ق.
16- علی و الکعبه
تألیف: سید مهدی نقوی، از نواده‌های سید دلدار علی، شامل گزارش 84 مورد از منابع اهل سنّت.
17- البحث حول ولادة علی فی البیت
تألیف: دانشمند فقید حاج میرزا ولی‌اللَّه اشراقی سرابی، متوفّای 1393 ه. ق. که نسخه دستنویس مؤلف در کتابخانه فرزندش در تبریز موجود است.
18- مولود کعبه
نوشته محقق توانا، حاج شیخ محمد علی اردوبادی، متوفّای 1380 ه. ق. ترجمه استاد گرانقدر حاج شیخ عیسی سلیم پور اهری، شامل بیش از 450 منبع مورد اعتماد و استناد، از آثار علمای شیعه و سنی، به نظم و نثر. چاپ 1421 ه. ق. قم 386 صفحه وزیری.
19- یگانه مولود کعبه
تألیف: همان.
ترجمه حسین علی عربی، چاپ 1420 ه. ق. قم. 127 صفحه رقعی.
20- مولد امیر المؤمنین علیه السلام
بازسازی چهار رساله مفقود الأثر، توسط دکتر احمد پاکتچی، زیر چاپ.
*** سال میلاد امیر مؤمنان (علیه سلام‌اللَّه الملک المنّان)
پاییز 1379 ه. ش./ شعبان 1421 ه. ق.